Wandelen op landgoed Tongeren
Nieuwe wandelschoenen inlopen. Geen blaren, zijn ook precies de zelfde soort en maat schoenen als mijn oude, maar de schachten zijn nog zo stug. Na eerste lange wandeldag afgelopen zaterdag open plekje op mijn oude litteken. Dus beter de hele week dagelijks een paar uur lopen. Vanavond de groene paaltjesroute op landgoed Tongeren vanaf de parkeerplaats aan het van Manenspad (hier staat een plattegrond met de 3 paaltjesroutes) met een kleine uitbreiding. Heerlijk in de avondzon.
Tongeren is een landgoed in de buurt van Epe op de Veluwe. Medio 19e eeuw is hier veel veranderd op initiatief van Charles le Chevalier, de stiefvader van de kinderen Rauwenhof, de huidige eigenaren van landgoed Tongeren . Hij behoorde tot een kleine groep landbouw- hervormers die in de 19de eeuw enthousiast allerlei landbouwkundige experimenten uitvoerden. In de periode dat hij Tongeren beheerde, was het doel van Le Chevalier vooral om de boeren op de arme Veluwse zandgronden tot grotere welvaart te brengen. Waar vroeger heide en schapen de boven- toon voerden, worden bossen aangeplant (de mijnbouw had veel hout nodig) en steeds vaker nemen koeien de plaats in van de schapen. De boeren op Tongeren gingen schoorvoetend mee met deze ontwikkelingen. Ze lieten zich uiteindelijk overtuigen door de wijze raad en daad van le Chevalier. Hij stichtte ook een school voor de kinderen uit de buurt, welke in 1886 geopend werd, en welke pas in 1996, toen de leerlingenaantallen te klein waren geworden, gesloten werd.
De boeren – die al meer dan 1.000 jaar hun bedrijf in de buurtschap Tongeren uitoefenen – bouwden hun boerderijen op de grens van de hogere, voor akkerbouw geschikte gronden en de moerasgronden aan de oostzijde. Het woord ‘buurschap’ stamt uit de middeleeuwen en is de term voor de bestuursvorm in nederzettingen op het platte- land. Voor de bewoners was Tongeren een eenheid, een agrarische gemeenschap die alleen kon functioneren als de boeren in eendrachtige samenwerking hun bouwland en de omliggende venen, heide en bossen zo gebruikten dat het bestaande evenwicht niet werd verbroken. Hier- voor waren tal van gemeenschappelijke regelingen nodig. Daaraan refereert het begrip ‘buurschap’.De boeren woonden in de boerderijen met hun gezinnen – en vaak meerdere generaties – en met het vee. Andere bewoners van het landgoed waren de opzichter, de bosbaas en de arbeiders. Tegenwoordig zijn het voornamelijk familieleden die de huizen bewonen.
Op Tongeren zie je nu, dat land weer terug gegeven wordt aan de natuur . En daar genieten wij dan weer van tijdens onze wandelingen. Door middel van de aanleg van een vlonderpad, kun je bijv. met droge voeten genieten van het Tongerense veen.
Gelukkig zijn er ook nog koeien. Langs de Koeweg een mooie koppel, lekker nieuwsgierig.
Knappe foto’s en een mooie informatieve tekst erbij maken dit weer tot een fijn logje.
Sterkte met je nieuwe schoenen en belangrijker nog: met je voeten.