Wandelen op de Renderklippen

Januari was een heel donkere maand met bijna geen zon. In februari af en toe een mooie zonnige dag. Dus ook op 9 februari naar buiten. Naar de Renderklippen deze keer, ik wilde lammetjes zien. Er waren er 60 geboren, sommige lagen lekker in het zonnetje buiten de kooi, andere binnen.

In de andere kooi nog drachtige schapen. De meeste mochten de wei in, leuk om de honden aan het werk te zien, ze luisteren heel goed naar de herder en daardoor doen de schapen, wat hij wil, mooi in groepje naar de nabijgelegen wei lopen en door het hek.

Het had licht gevroren, ijs op de plassen. Mooie structuren.

Ik was op zoek naar ijshaar, de omstandigheden zo rond vriespunt waren er geschikt voor. Ik heb het ook gevonden op een paar plaatsen, maar wel eens mooier gezien.

Bij het Pluizenmeertje is het altijd mooi. Daar even wat gedronken en toen weer op huis aan.

Woensdagochtend wandeling

Woensdagochtend wandelen met de dames. We waren met z’n vieren, dat mag weer. Een grijze dag, maar prima wandelweer. Hetty bepaalde de route, links rechts vanaf de parkeerplaats bij de Boerweg ( in de buurt van Epe) . En na 6 km een route terug naar het begin.

Winterwandeling

Wat een prachtige dag, winterse beelden. De dag begon met mist, daarna kwam de zon.

Ik had gelukkig tijd om na een klein spreekuur een wandeling te maken. Had de wandelschoenen en camera in de auto. Ik wil graag meer van dit soort dagen.

Woensdagochtendwandeling

Heerlijk gewandeld over landgoederen Welna en Tongeren. Wat is het mooi in het bos en op de heide.

Mist

Mist in bos en op de hei. Mysterieus mooi.

Kopermolenpad

Gistermiddag het jaarlijkse uitje van onze woensdagochtend wandel groep. 8 van de 9 konden mee en we bleven in de buurt. We liepen het Kopermolenpad, een prachtig klompenpad bij Wenum Wiesel, wat ik al meermalen liep. Daarna lekker gegeten bij het Koetshuis in Vaassen.

Wandeling bij Kasteel Staverden : herfst.

Wat is het hier altijd mooi, vooral in de herfst.

Maar veel minder paddenstoelen dan andere jaren. En geen bijzondere soorten gezien. In 2013 maakte ik dit blogje, zagen we bijv de grote oranje beker zwam.

Het was fantastisch weer, dus koffie met taart op het terras. Daarna naar Harderwijk voor museumbezoek.

Bij zonsopgang de hei op

Wat bloeit de hei weer mooi. Woensdag een beetje vroeger opgestaan en na een kop koffie gauw op de fiets naar de Renderklippen. Het was er prachtig met een beetje mist. Geen echt mooie zonsopgang er was net een strook bewolking en later werd het mistiger. Maar toch: wat is het er prachtig. En was niet druk, aantal fotografen ( ik was de enige zonder statief en met fiets) en 1 hardloopster met hond.

De herfst komt er aan

Een week geleden een paar paddenstoelen, nu ineens een hele boel in het bos. Heerlijk gewandeld over de bloeiende heide en door het bos.

Wandelen in het Vossenbroek

Op een paar kilometers van mijn huis ligt het Vossenbroek, een prachtig natuurgebieden tussen Emst en Epe. Ik was benieuwd of de moeraswespenorchis , die ik er vorig jaar zag, al bloeide. Nog niet dus, maar wel veel gevlekte rietorchissen ( denk ik, of zijn het gewone rietorchissen? ), echte koekoeksbloemen, ratelaar, moeraskartelblad en er vlogen heel veel Icarusblauwtjes rond.

Beekmijtertjes: bijzondere kleine zwammetjes

Momenteel kun je bij ons op de Veluwe beekmijtertjes zien. Het zijn kleine zwammetjes van 2-5 cm. Ze groeien in de maanden april en mei in moerassen en broekbossen op met water verzadigde plaatsen waar bladeren of naalden liggen te vergaan. Voorwaarde is een beschaduwde plaats bij een kwelbron of langs een beek waar voedselarm en zuurstofrijk water omhoog komt. In het gebied de Motketel bij Niersen kun je ze vinden. Ik had er nog nooit van gehoord, maar vriendinnen, die 2 jaar met een excursie met een boswachter op pad waren geweest, hadden ze hier gezien bij een sprengenkop. Vorig jaar konden we niet samen op pad, nu met een vriendin op de fiets er langs en volgende dag terug met camera. Het plantje er naast s overigens ook zeldzaam, paarbladige goudgeel.

Het gebied Motketel is een mooi gebied om te wandelen. Er ligt een ondergrondse waterbel. Het water dat elders op het Veluwemassief als regen naar beneden is gevallen, borrelt bij De Motketel weer omhoog. Eeuwenlang hebben mensen er diepe sloten gegraven (sprengen) om zoveel mogelijk water naar beken te laten stromen. Het begin van zo’n spreng noemt met sprengenkop. Dat water werd vervolgens gebruikt voor de aandrijving van een groot aantal molens. Met de aanleg van kleine dijken werd het water omhoog geleid, tot de gewenste hoogte was bereikt om met het water de raderen van molens aan te drijven. Op het hoogtepunt, in de 18e eeuw, werden in de Motketel op deze manier zeventien molens aangedreven. Dankzij de waterwerken en het kristalheldere water schoten papierfabrieken en wasserijen er als paddenstoelen uit de grond. De molen van de Cannenburch bij Vaassen herinnert nog aan deze periode van industriële bedrijvigheid op de Veluwe. Na de uitvinding van de stoommachine zijn nagenoeg alle molens in het gebied weer verdwenen, maar de sprengen en beekjes zijn nog steeds intact. De heide van toen is veranderd in bos. Door het gebied, dat uniek is in Europa, zijn wandelroutes uitgezet. Er komen zeldzame planten- en diersoorten voor. En dus ook beekmijtertjes.

Rondje fietsen

Na een hele dag achter de computer rondje gefietst vanuit Epe. Nog even wachten, dan worden de bossen ook groen.

De Le Chevalier school bij Tongeren met de mooiste bomen van Epe

Winterwandeling op de Tongerense heide

Vroeg op pad, voordat het te druk wordt. Toch waren er om 9 uur al heel wat wandelaars, hardlopers en fotografen. Ze hadden gelijk, het was heel mooi met beetje rijp en zon.

Wandelen in het Kroondomein

Mooi wandelweer. Ik liep met Tonny weer door het Kroondomein. Het doel was het zgn. hoogste punt, waar je heel in de verte over de bossen de kerktoren van Vaassen kunt zien liggen. Maar natuurlijk ook even langs de schilderhut van Wilhelmina en de kathedraal.

Veel mountainbikers en ook wel wandelaars. De route ging behoorlijk op en af. Geen wild te zien, het is momenteel veel te druk in de bossen. Maar wel lekker gewandeld.

Een beetje winters

Klein beetje gesneeuwd gisteren eind van de dag, nu al weer gesmolten, maar was toch even genieten.

Heb rondje gelopen bij de Cannenburgh in Vaassen.

Iemand had gisteren nog een sneeuw pop gemaakt, die zat wat zielig naast Maarten van Rossem.

Het was nog erg rustig, zal vanmiddag wel drukker zijn, want wandelen is populair in tijden van lockdown. Horeca gesloten, maar bij Maarten in Koetshuis kun je wel iets afhalen. De deurmat lag al klaar

Lockdown wandeling op de Renderklippen

Wat kan er nog wel in tijden van lockdown: wandelen of fietsen, naar buiten. Dat doen dan ook heel veel mensen. Als je een beetje vroeg gaat, is het nog wel te doen qua drukte. Officieel mag je maar met 2 personen samen wandelen, tenzij je huisgenoten bent. Veel mensen namen het wel ruimer, snap ik ergens ook wel, maar toch. Er zijn zoveel besmettingen met het Corona virus, ik sprak pas iemand, die heel voorzichtig is, maar 1x week boodschappen doet in kleine winkels, en 3 mensen per week ziet. En toch Corona opgelopen. Gelukkig niet doodziek, want dat zou hij niet overleven met zijn zeer kwetsbare gezondheid. Dus mensen: blijf alert en als het kan: laat je vaccineren .

Ik heb heerlijk gewandeld over de Renderklippen. Het had licht gevroren, dus een beetje rijp op de heide. Toen de zon sterker wed, smolt dit al snel, maar glinsterden de dauw druppels.

Bij het Pluizenmeertje is het ook altijd mooi. Als ik gevaccineerd ben en het weer mag, hoop ik hier op zondag weer te sporten met JGetfit.

Veel mensen onderweg, wandelaars, kinderen op loopfietsjes (velen uit Epe hebben in dit gebied leren fietsen), mountainbikers (waren erg vriendelijk, als je een beetje rekening met elkaar houdt, gaat het best), wat ruiters en een paard en wagen.

Tot slot nog een stukje door het bos. Een zweem van een zonneharp te zien en heel veel ijshaar. Altijd weer mooi. Heerlijke wandeling,

Beken en sprengen op de Veluwe

In de 16e en 17e eeuw dreef het water van beken op de Veluwe talloze molens aan. Waren de meeste watermolens oorspronkelijk korenmolen, later kwamen er ook oliemolens, kopermolens en papiermolens. Om over voldoende waterkracht te kunnen beschikken gingen molenaars op zoek naar nieuwe bronnen. Waar men vermoedde dat het grondwater dicht onder het maaiveld stroomde, werd die grondwaterbel aangeboord (de spreng of sprengkop) en het uitstromende water via een gegraven sprengenbeek naar de bestaande of nieuwe molen geleid.
Toen voor het malen van graan, het persen van lijnolie, het slaan van koper of voor de papierindustrie nieuwe krachtbronnen beschikbaar kwamen -eerst de stoommachine, daarna elektriciteit- werden veel watermolens omgebouwd tot wasserij. Het heldere water was daar zeer geschikt voor.

Door de nieuwe krachtbronnen verloren de toevoerende beken steeds meer hun functie. Het regelmatige onderhoud aan spreng en beek, nodig om de stroom er goed in te houden, kwam stil te liggen. Wasserijen en papierindustrie benutten het schone beekwater ook na hun overstap op andere energiebronnen nog wel als proceswater, maar met een nadelige invloed op de beken. Het water raakte vervuild en beken kwamen mede hierdoor droog te staan.

Een aantal mensen ging die verloedering aan het hart, wat hen tot het initiatief bracht de Bekenstichting op te richten. Daarmee werd een kentering ten goede ingezet. Dankzij intensief lobbywerk van de Bekenstichting kregen steeds meer mensen en instanties oog voor de waarde van de beken en hun molens als cultureel erfgoed.
Ook de Provincie en de Waterschappen erkenden die waarde. Dat resulteerde erin dat het herstel en onderhoud van een groot deel van de beken in 1984 bij de Waterschappen kwam te liggen. Inmiddels nadert het herstelprogramma van de Waterschappen langzamerhand haar voltooiing.

Vandaag liepen we in de buurt van Vaassen langs sprengen en zagen een aantal mannen aan het werk voor jaarlijkse onderhoud van de sprengen in opdracht van het Waterschap. Ze hadden duidelijk plezier in hun werk. Ze vertelden , dat het onderhoud niet machinaal gedaan werd om de dieren in de spreng te sparen, o.a. de beek prikken. En wat verder op zagen we het resultaat van hun inspanning.

Bron: bekenstichting.

Wandelen in Kroondomein

De eerste zondag van januari gaan we vaak wandelen in het Kroondomein, wat dan weer open gesteld is. Deze keer even langs de schildershut van Wilhelmina, en naar de kathedraal van Marinus Boezem, altijd mooi.

Woensdagochtendwandeling op de Veluwe

Heerlijk gewandeld vanuit Vaassen met 3 vriendinnen, 2 groepjes van 2, die afstand hielden. Mooi gebied met beken en sprengen met ijzerhoudend water (rodolm heet dat ), bos, en heide met grafheuvels. De zo’n ging schijnen, het was echt een mooie ochtend.

Het is herfst

En er zijn veel paddenstoelen. Prachtig.