Wandelen in Zuidwest Ierland

Van 17 juni tot en met 27 juni was ik op pad met SNP in Zuidwest Ierland. We wandelden stukken van de Kerry en de Beara Way. Wandelen in Ierland stond nog op mijn bucketlist, evenals het luisteren naar Ierse muziek in Pubs. Door te kiezen voor een georganiseerde niet al te moeilijke en lange wandelingen, maakte ik het voor me zelf makkelijk. Door het bagagevervoer en de vele stops was ik ’s avonds niet moe, en viel niet om 21 uur al in slaap, zoals ook wel eens voor is gekomen. Ik heb een fijne vakantie gehad in een prachtig land. Toch kies ik er voor om volgend jaar weer op eigen houtje op pad te gaan, dan wil ik een stuk van de Olavsweg gaan lopen in Noorwegen. Zelf bepalen wanneer je stopt, hoever je loopt etc. bevalt me toch het beste, al zal ik daar niet in alle landen voor kiezen. Maar Ierland, daar kom ik misschien nog wel eens terug.

We vlogen op Cork, en gingen met de bus naar Killarney. Vandaar begonnen we met stukken van de Kerry Way, waarbij we 2 nachten verbleven in Killarney, Cahersiveen, en Sneem. In en rond Killarney was het erg toeristisch, veel Amerikanen, die zich in koetsjes lieten verplaatsen. Als ik zelf had mogen kiezen, zou ik niet in Killarney in een hotel verbleven zijn.
Daarna gingen we naar Beara, verbleven 4 nachten in Allihies. Beara is veel rustiger dan Kerry en naar mijn mening mooier. We liepen er stukken van de Beara Way, onder andere over Bere Island en Dursey Island. Prachtig!

Op onze reisdag maakten we direct al een wandeling vanuit ons hotel in Killareny naar Ross Castle aan Louch Leane. Prachtig, maar wat veel koetsjes met toeristen.

de tweede dag werden we met een busje een stukje op weg gebracht naar Ross Castle. Vandaar maakte we een wandeling rond het meer, en langs Torc Waterfall, met tot slot een rondleiding door het landhuis.

Tot slot nog even de tuin bekijken en het landhuis. ’s Avonds een diner in een restaurant van een hotel wat NB in Michelin werd aanbevolen. Nou, dat zouden wij niet doen, wat en slecht gastheerschap, ze probeerden je z.s.m. de deur uit te werken. Maar daardoor wel tij om naar de pub te gaan voor muziek. Op advies van mensen, die ik gisteren ontmoette, nadat ik de groep verlaten had, naar The Grand. Leuk ! Ierse muziek, verlegen jongen , die danste met bezemsteel en lekkere whiskey.

Dag 3 was een prachtige wandeling door de bergen van de Macgillycuddy reeks. We werden met het busjes een stukje op weg gebracht en begonnen bij Lady’s View met uitzicht over Killaney Upper Lake met kleine eilandjes. Daar heb ik een foto gemaakt, omdat je toch minstens 1 foto moet maken. Verder dus niet, want het regende de hele dag (vrij hard). Jammer, want het was een prachtige wandeling door de Black Valley over een lage pas naar Briada Valley. We waren aan het eind klets nat. Onder een afdak bij een soort pub droog shirt en sokken aan en binnen wat drinken in afwachting van het busje. Toch hadden we deze dag niet willen missen, was wel echt, wat je je bij Ierland voorstelde. Overnachting in Cahersiveen.

Gelukkig was het op dag 4 beter weer.We gingen met het busje een stukje op weg, liepen vanaf Kells terug naar het dorp. Mooie wandeling en eerste megalitische monument gezien.

I

In de bermen nog overal bloemetjes.

En een boel koeien en schapen.

 

Het landschap is prachtig, groen en heuvelachtig met veel meren. Veengrond, er wordt nog turf gewonnen.

Dag 5 gingen we met de bus naar Waterville, waarbij we geleidelijk omhoog liepen met mooi uitzicht. Het eerste stuk regende het. Iedereen deed ook de regenbroek aan, ik beperkte me tot regenjas en gamaschen, heb een ontzettende hekel aan de regenbroek en het zou droog worden. Dat was ook zo, dus goede keuze. De moderne buitensportkleding is snel droog. Onderweg zicht op een oud ringfort. Die zie je hier regelmatig, het zijn gefortificeerde nederzettingen. Men weet niet precies hoe oud ze zijn, neemt aan, dat ze stammen uit ijzertijd, of vroege christelijke tijd. Binnen deze stenen omheiningen werd het vee dan gestald en woonde men.

We liepen parallel aan de kust met zicht op de Atlantische Oceaan en Kenmare river naar het aan de kust gelegen Derrynane House (gebouwd begin 18e eeuw) . Dit was begin 19e eeuw het zomerverblijf van Daniel O”Connoll, Ierlands beroemdste geweldloze vrijheidsstrijder. Je kon het huis bekijken en een film over hem zien. Interessant. Vlak bij mooi strand. We liepen nog stukje verder langs de weg en eindigden bij de pub van Caherdaniel.

 

Vandaar met de bus naar Sneem, waar ze in het luxe Sneem Hotel aan het meer logeerden. Ik zou de kamers eerder suites noemen. Wel plek bij het raam om de natte spullen te drogen.

Dag 6 vervolgden we de Kerry Way. Vanaf het hotel liepen we in westelijke richting over een oude boterweg. Het plan was om via een grashelling van de heuvel Esknloughoge te lopen, we stuiten echter op een versperring, en zijn iets lager gaan lopen. Daarvandaan echter ook mooi uitzicht. Veengebied zoals overal hier, veel bloemen, o.a. orchideeën en veenpluis. Ook beenbreek zagen we. Het is een lelieachtige plant. Lange tijd dacht men dat beenbreek botbreuken bij met name schapen veroorzaakte. Een mogelijke verklaring daarvoor is dat de plant uitsluitend groeit op zure bodems waar niet of nauwelijks kalk in zit, terwijl kalk nodig is voor een stevig skelet. Ook groeit beenbreek op vochtige bodems waarin vee gemakkelijk wegzakt.
Hier ook veel zonnedauw.

Onderweg was er ruimschoots tijd om van het mooie uitzicht te genieten of foto’s te maken.

We kwamen bij een groot ringfort (Staigue Fort) wat we bekeken.

 

Daarna over een rustig weggetje weer verder naar Castle Cove. Onderweg hagen van fuchsia’s. In Sneem door het busje afgezet en even rond gelopen, alvorens naar het hotel te gaan. Het is een erg kleurrijk dorp. Huizen hier in Ierland veelal bonte kleuren. Een vrolijke aanblik.

Dag 7 eerst 1.5 uur met de bus naar het zuidelijker gelegen Beara-schiereiland. Omdat de verwachting was, dat hogerop mist of motregen zou zijn, en we dus niet zouden kunnen genieten van de mooie uitzichten, werd besloten, dat we een lagere route gingen lopen naar Adrigole. Dat bleek een goede beslissing, wij liepen een prachtige route, en hoorden later van 2 Nederlandse dames,dat ze hogerop een markering hadden gemist, en in plaats van een lijnwandeling een rondje hadden gelopen.

Soms trok het even dicht. Dan scheen de zon weer. We eindigden in Castletownbere aan de haven.

We overnachtten 4 nachten in een guesthouse in Allihies, een klein dorpje met 2 druk bezochte pubs. Die werkten goed samen of waren van dezelfde eigenaar, bij de een kon je eten en die had een koffie machine, daar verwees de naburige pub naar als je koffie wou. In dit pension werden onze schoenen eindelijk weer eens droog door de goede zorgen van de eigenaresse. Haar ontbijt was ook onovertroffen. Fijne plek. Vlak bij een klein strandje.

Dag 8 gingen we naar Bere Island. Het was prachtig weer, we hebben genoten op dit glooiende eiland. Qua vogels viel het me wel tegen. Zag een alk, en heb wat jan van genten gezien (de volgende dag veel meer), verder weinig bijzonders. Ook op de andere dagen zagen we niet veel vogels. Wel oa veel roodborsttapuiten. Ierland heeft ook andere soorten dan op vaste land, spechten komen hier bijv. niet voor. Deze dag hoefde je niet met de groep te lopen, wat ik dan ook niet gedaan heb. Heerlijk op eigen houtje, en zelf bepalen, wanneer je pauze neemt. Het eiland was te groot om helemaal rond te lopen, en aan het eind van de dag kwamen we elkaar bij het museumpje weer tegen (heel interessant, over de geschiedenis van het eiland, wat heel lang een marinebasis van Engeland is gebleven, terwijl de rest van Ierland al lang onafhankelijk was. Bittere armoede is hier geleden, veel mensen overleden in de tijd van de grote hongersnood, en velen geëmigreerd.)

Op het eiland veel zgn. Martello torens, kleine militaire forten gebouwd tijdens de Britse overheersing. Centraal op het eiland een menhir met prachtig lunchbankje er tegen over.

De volgende dag gingen we naar een piepklein eilandje, Dursey Island aan de andere kant van de Dursey Sound. Je moest de oversteek met een kabelbaantje maken, er konden 6 personen in, de eerste was voor ons. Terug waren er echter meer mensen op het eiland , en moesten we ruim een uur wachten, voor we mee konden.

Heerlijk wandelen op dit eiland, waar nog maar weinig permanente bewoners zijn. Op het puntje had je uitzicht op Skellig Michael, waar de resten van een klooster staan. En veel Jan van Genten waren daar, en ook een paar bruinvissen.

We eindigden deze keer bij de pub in eigen dorp. Het was er hardstikke druk bij allebei de pubs. Viel trouwens op, hoe relaxed de Ieren waren. Toen ze verloren met voetbal (WK) helemaal geen narigheid, de sfeer bleef goed.

Dag 10 wandelden we vanuit Allihies. Het was een motregen dag, dus we gingen de Knockgour maar niet op, omdat je toch geen mooi uitzicht had, maar maakten een wandeling langs de kust en oude kopermijnen en bezochten het plaatselijke museum hierover. Interessant. Daarna de pub in, daar was live muziek. Mooi te zien, hoe jong en oud samen speelde en zong. Als je de foto’s ziet, ziet het er erg serieus uit, maar was toch echt ook wel vrolijk.

Onze laatste dag hadden we de ochtend nog tijd voor een wandeling en uitgebreid koffie drinken met wat lekkers bij het museum. Daarna met de bus naar Cork, en terug naar huis. Altijd weer fijn om thuis te zijn.

Ik maakte deze wandelreis met SNP. Het was een kleine groep, 5 personen  en een gids. Leuke mensen, ervaren wandelaars, goede conditie. Ik was de jongste deelnemer.
Alles goed geregeld qua bagagevervoer , overnachtingen, maaltijden etc. In de beschrijving stond overnachting in hotels, B&B’s en guesthouse. Een B&B zat er naar mijn mening echter niet bij, waren hotels (1x een groot super de luxe hotel met schitterend uitzicht over een meer) en tot slot meerdere nachten in een guesthouse. Dat laatste beviel mij nog het beste, sloot het meeste aan bij mijn idee van een wandelvakantie. Dit was ook de enige plek, waar onze natte schoenen onder de hoede genomen werden, en de volgende dag droog terug bezorgd. Qua faciliteiten voor wandelaars in nat gebied kan men nog wat van Noorwegen leren.
De laatste dagen aten we in de naburige pub, daar houd ik van op dit soort vakanties. Andere dagen aten we in een restaurant, al dan niet van het hotel. Het eten was prima, smakelijk, gevarieerd, en overvloedig. Als ik zelf zou kiezen, zou ik kiezen voor een 2 gangen diner, nu hadden we elke dag 3 gangen en kon ik het regelmatig niet op. De laatste dagen nam ik dan ook geen dessert mer. 1x aten we in een restaurant, waar men moeite deed ons zo snel mogelijk de deur uit te werken, een afknapper. Op andere plekken was men echter zeer gastvrij en flexibel.
De wandelingen waren niet bijzonder zwaar. Dit mede door bagagevervoer en vrijwel elk uur een pauze. Wel heel veel trappetjes over muurtjes.

Je liep over wandelpaden, rustige weggetjes, maar soms ook over ruiger terrein. Als geheel erg gevarieerd, je kreeg een goede indruk van het gebied. Ook werd de route 1x aangepast aan de verwachte weersomstandigheden.
Routes duidelijk aangegeven. Ik liep regelmatig achter aan o.a. om foto’s te maken, of omdat ik in rustig tempo naar beneden liep. Onze gids Marco Vijverberg hield alles echter goed in de gaten, stond dan te wachten bij een afslag, tot hij merkte dat ik het zag. Was echter niet nodig, zag zelf de markeringen ook duidelijk, maar Marco voelde zich verantwoordelijk voor de groep.
We eindigden elke dag bij een pub. Soms lekker in de zon buiten zitten, soms blij dat we wat binnen op konden drogen. De een nam een Guiness, de ander een Irish Coffee. Daarna was er altijd in ons hotel/ guesthouse tijd genoeg om te relaxen voor we samen gingen eten. Wijn is trouwens erg duur in Ierland en regelmatig van limonadekwaliteit. Ik hoorde later van mijn wijnhandelaar in het dorp, dat zijn vrouw in Ierland dus maar Irish Coffee ging drinken. Dat heb ik eind van de middag ook meermalen gedaan, bij het eten dan toch wel een wijntje.
Wat natuur betreft: ik had meer vogels verwacht. Misschien moet ik toch ook maar eens met een echte vogelreis mee. Binnen onze groep was ik ook de enige vogelaar, dat is jammer, want van anderen leer ik altijd veel onderweg.
Was verder blij een eenpersoonskamer te hebben genomen, al was het wel vreselijk duur (vakanties verder weg zijn stukken goedkoper) . Op de een of andere manier voel ik in een slaapzaal meer privacy dan een hele week met dezelfde onbekende persoon op een kamer. Dus geen spijt van de luxe, welke ik me veroorloofd heb.

Terugkijkend: mooie vakantie, Ierland is een prettig land om te zijn, relaxte bevolking (in elk geval in de dorpen), mooi landschap en het is er prachtig groen. Dat heeft wel zijn reden, dus houd rekening met regen/ wisselende weersomstandigheden, als je er bent. Wij maakten alles mee, van een dag met alleen regen, tot 2 zonnige dagen en alles er tussen in.