Geheimtip: Tra Mare e Monti in Montegrosso Pian Latte

Toevallig ben ik in contact gekomen met Hans Vorstenbosch. Toen hij hoorde, dat ik van wandelen hield, kreeg ik een kaartje van het appartement Tra Mare e Monti ( tussen bergen en zee) in Ligurië (noordwest Italië), wat hij en zijn vrouw Karin verhuren. Het ligt in een bergdorpje een half uur van de kust ( bloemenrivièra) vandaan, in een niet toeristisch gebied : prachtige ongerepte natuur met goede mogelijkheden om te wandelen of fietsen, maar ook om met de auto tochtjes te maken naar stadjes in de omgeving of aan de kust of om onder Karins begeleiding creatief bezig te zijn.

Hans vertelde er zo enthousiast over, dat ik dezelfde avond op de site gekeken heb en al snel besloot er een week naar toe te gaan. Marion wou wel mee, dus vlucht geboekt op Nice, Fiat Panda gehuurd en naar Italië. De reis is goed te doen, het dorp ligt maar 128 km vanaf Nice. Tot Imperia rijd je langs de kust, daarna de bergen in door veel tunnels. Laatste stuk een weg met veel bochten maar prachtige uitzichten. Wel blij een kleine auto te hebben gehuurd, grote is hier niet praktisch met nauwe straatjes. Ook de Policia local rijdt in een Panda. En gebleken is dat je met een Panda overal komt.

In het dorp lijkt het of de tijd stil heeft gestaan. Oude huizen, nauwe straatjes veel trappen , en een enorme rust. Op ons terras op het zuiden hoorden we de beek, vogels, de buurhonden maar geen auto’s. Wel af en toe een buurman die de grond van zijn tuin bewerkte. De bewoners groeten je altijd op straat en al snel hadden we een bekende, Barbara van het winkeltje “Non sole pane”, waar je terecht kunt voor je dagelijkse levensbehoeften , waaronder vers brood.

Als het winkeltje dicht is, loop dan even aan bij het restaurant Rododendro om de hoek ,waar ze kokkin is. Op onze eerste avond genoten we hier van een zeer uitgebreid en lekker diner ( je snapt niet dat het uit kan voor 25 euro pp incl eigen gemaakte drank) .

Er zijn 2 restaurants in het dorp (Osterio del Rododendro en Agriturismo Cioi Longhi) en nog een restaurant aan huis. De streek staat bekend om zijn cucina bianco, omdat de gerechten weinig kleur hebben. Voorheen was dit een streek van herders, dus veel zuivel. Verder producten van het land als aardappels, prei, kruiden ( groeien hier volop) en paddestoelen. Alles dus uit de regio en van het seizoen. Italianen komen in het weekend speciaal voor deze restaurants naar het dorp. Als je hier bent, ga dan ook zeker een keer uit eten. Het kastanjefestival in de herfst schijnt ook iets bijzonders te zijn. Bij een ander feest hier eten ze raviöri, ravioli gevuld met kruiden. Vrouwen uit het dorp zijn er dagen druk mee om deze in grote hoeveelheden te maken. De opbrengst van het feest komt de hele dorpsbevolking ten goede, het is hier wat dat betreft nog een levend dorp, al wonen er weinig jonge mensen meer.

Wat wandelen en andere activiteiten (fietsen, parapenten, beeldhouwen, mozaïeken, mindfulness) betreft: mogelijkheden genoeg. Hans en Karin geven graag advies en willen je ook wel wegbrengen/ ophalen. Zo kun je bijv. etappes lopen van de Alta Via dei Monte Liguri, een prachtige lange afstandsroute van 400 km. Of wandelen langs de Arroscia naar een waterval of naar een van de dorpjes in de buurt. Bijv. naar Mendatica, waar nu nog een goede pizzeria zit ( gaat verhuizen) en een kapel is met mooie fresco’s. De kapel is altijd open, maar er zit een hek voor. Op aanvraag kun je deze kapel echter onder begeleiding bezoeken. Het is ook leuk om naar Case Facei te gaan. Vroeger woonden de herders hier in de zomer, nu heeft men het als vakantiehuisje. Lekker in een wei zitten gaan en genieten van de bloemenpracht en het uitzicht. Toen wij er waren, was het koud voor de tijd van het jaar, bij ons regende het begin van de week flink, hogerop viel dit in de vorm van sneeuw.

Let onderweg goed op, of je misschien wild ziet. Wij zagen op de terugweg van de pizzeria in Mendatica een das. Er zijn ook veel vogels te horen. Bijv. hoor ik in het dorp, zoals in deze bergachtige omgeving te verwachten is, herhaaldelijk de zwarte roodstaart. En ’s avonds de bosuil.

Voor de bloemen- en plantenliefhebbers is het hier een paradijs. Zoveel soorten. Hogerop bloeien weer andere bloemen, daar is het koeler. Hier bloeiden de sleutelbloemen nog en zagen we nog narcissen. Verder ook overal bloeiende appelbomen, kersenbomen en meidoorn, dus het ruikt hier heerlijk.

Het is ook altijd verbazingwekkend, wat op een muur kan groeien.

Wij maakten ook een paar uitstapjes met de auto. Op een regenachtige dag bezochten we Pieve di Teco, een mooi oud handelsplaatsje met winkelgalerijen.

We gingen ook een dag naar de kust, een leuke afwisseling. Imperia vonden we tegenvallen, Cervo is wel heel mooi. Het was aan zee nog erg rustig, de strandstoelen onbezet. ’s Zomers zal dit heel anders zijn.

Al met al een fijne en heel afwisselend vakantieweek ondanks het af en toe tegenvallende weer (’s morgens ontbijt in de zon, s middags wat regen en later zaten we “in de wolken”). Wij sluiten de vakantie af met nog wat cultuur in Nice en omgeving. Hierover in een ander blogje meer.

Mocht je zin gekregen hebben ook eens naar dit gebied en het van alle gemakken voorziene appartement van Hans en Karin te gaan, klik dan hier voor meer informatie.