Jacobspad, Rolde Westerbork

Toen ik 2 weken terug met Tonny in Rolde aankwam en we een kaarsje aanstaken voor de pelgrims onderweg naar Santiago, waren diverse bekenden van mij onderweg. Inmiddels zijn de meeste weer naar huis, heb van diverse mensen een mail gekregen, dat ze aangekomen zijn in Santiago de Compostella, en Francis heeft gisteren gebeld. Het doet me verlangen om volgend jaar verder te gaan. Maar eerst was er vandaag de volgende etappe op het Jacobspad.

Ik heb Tonny in Vaassen opgepikt en we hebben de auto in Westerbork neer gezet, en de bus naar Assen gepakt. Daar was weer tijd voor een heerlijke kop koffie met een lekker frambozenyoghurt cakeje bij het DE café. De vorige keer hebben we er heel gezellig gezeten, genoten van het gemotiveerde jonge personeel, de lekkere koffie en cake. Dezelfde jongen en meisje werkten er nu weer. Dit soort mensen is naast de kwaliteit van het gebodene een reden om terug te komen.

Drenthe is een provincie, die ik slecht ken. Ik kom dan ook in plaatsen met namen, waar ik nog nooit van gehoord had. Vandaag liepen we bijv. via het Westersche Veld en Amerdiepje naar Amen. Een prachtig traject over een graspad. Wat is Drenthe toch een mooie rustige provincie.

Daarna ging het via de Boswachterij Hooghalen naar het Herinneringscentrum Westerbork. Dit hebben wij natuurlijk bezocht. Wel passend om dit vandaag te doen, nu herdacht wordt, dat het in vandaag 65 jaar geleden D-day in Normandië was. Vanuit doorgangskamp Westerbork werden mensen per trein afgevoerd naar diverse concentratiekampen, de meeste zijn overleden, totaal 102.000 personen. Dit wordt gesymboliseerd door 102.000 stenen op de vroegere appèlplaats. Je wordt er stil van. Ook van het monument met de doodlopende omgebogen treinrails. De plaats van de barakken is weergegeven door een verhoogd talud. Ook is er een monument met per kamp een sarcofaag, met hierop  de naam van het kamp en het aantal nederlanders, wat daar is omgebracht. Er is verder op ook nog een museumpje, dit konden we echter niet goed vinden, bleek aan een parkeerplaats een stuk verder op te liggen, hier zijn we niet naar toe gegaan, we hadden geen realistische beelden nodig, dit was genoeg.

Op het terrein van het voormalige kamp Westerbork staat ook een sterrenwacht. Ik wist niet dat er zoveel radiotelescopen stonden (10 schotelantennes met vaste plaats en 4 mobiele.) Verder stonden de lupinen er prachtig in bloei (deed me aan Ijsland denken, daar waren er ook zo veel), de natuur is altijd weer een teken van hoop.

Daarna volgde nog een mooie route richting Elp en vervolgens Westerbork. Prachtig het bloeiende veenpluis en later het frisse groen in het bos.

We eindigden op een terras bij de Stefanuskerk in Westerbork. Nog even wat drinken en dan naar huis. Een prachtige wandeldag. De volgende keer lopen we naar Ruinen.