De Bonenburg bij Heerde

Al die regen bezorgt de regen veel problemen, maar de rhododendrons bloeien dit jaar wel heel uitbundig. Rondje gefietst naar Heerde. De Bonenburg is altijd een mooi plekje.

65

Ik vier mijn verjaardag om de 5 jaar met wat familie en of vrienden. De andere jaren sla ik over. Toen ik 50 werd heb ik het echter met wat meer mensen gevierd, met een wandeling en feestelijke lunch. Nu werd ik 65 en dat is toch een bijzonder getal, vroeger ging je dan met pensioen. Nu gaat mijn aow in bij 67, en of ik dan stop met werken moet ik nog maar zien. Het was wel weer tijd voor een feestje.

Het decor was deze keer kasteel de Haere bij Olst. Eerst koffie met taart, toen een wandeling van ca 5 km. Daarna sloten meer mensen aan, en genoten we van een Veluws winter buffet. Het was erg lekker en vooral erg gezellig. Leuk dat vrienden en familie, die elkaar niet allemaal kenden, elkaar nu ontmoetten. Velen zijn al boven de 70, ik moet misschien maar niet weer 15 jaar wachten.

Passie voor Bach: café Zimmerman

Weer genoten van mooie muziek van Bach door het ensemble Himmelsburg. Deze keer niet met Carla Leurs, maar met Birthe Blom op solo viool. Had nog nooit van haar gehoord, maar speelt prachtig. Deze keer was het muziek, zoals deze geklonken heeft in café Zimmerman in Leipzig, het koffiehuis waar Bach met een orkest met muziek studenten, goede amateurs en zijn oudste zonen speelde. Onder andere zijn wereldse cantates en concertante muziek.

Lammetjes kijken

Er zijn weer lammetjes bij de schaapskooi op de renderklippen. Zo lief!

Nieuwjaarswens

Kerststallen route in Epe

Dit jaar voor de tweede keer, een kerststallenroute in tuinen in Epe. Tot en met 6 januari te bekijken. Leuk om langs te lopen , soms wel speuren om ze te vinden. Ik heb ze nog lang niet allemaal gezien, het zijn 62 adressen.

Voor info zie https://kerststallenroute-epe.nl

De Messiah door Nieuwe Philharmonie Utrecht

Een avond genieten van mooie muziek. De Messiah van Händel door de NPU olv Johannes Leertouwer. Geen dirigent op de bok, maar als violist tussen de musici achter het koor. Geen enorm koor maar 12 zangers naast de 4 solisten. Prachtige uitvoering in volle zaal van theater de Spiegel. Ik vraag me echter af of het in een kerk niet nog mooier klinkt. En wat was het licht fel, maar daardoor konden mensen wel de tekst lezen in het programma wat we kregen. Zag dat een mevrouw voor ons zelfs een telefoon gebruikte om de tekst te vergroten. Je moet wat als je geen multifocale leesbril hebt.

Licht in’t duuster

Vandaag verkiezingen. Zopas bij exitpoll lijkt PVV de grootste te worden. Een partij waar ik nooit op zou stemmen. Waar gaat het heen met ons land. Maar vanochtend na veel grauwe dagen zag ik de zon opkomen. Ede Staal zong het al: “ ‘t Het nog nooit zo donker west, of ‘t wer altijd wel weer licht.”

Workshop smartphonefotografie

Via Instagram kwam ik ooit op de site van Chris Smallenbroek, die op 3 dagen per week voor een klein groepje fotowandelingen organiseert in en om Arnhem van maximaal 10 km . Je kunt kosteloos deelnemen, zie instawalk_arnhem op Instagram.

Ik heb een keer met hem meegelopen, maar het was tot nu toe bij die ene keer gebleven, omdat ik op woensdag al met een vast groepje wandel, en op maandag en vrijdag werk. Nu ben ik echter regelmatig op maandag vrij en zo kon ik een keer mee met de workshop smartphonefotografie, welke Dinotra gaf , waarbij Chris de route bepaalde.

Het was op Mariendaal, een prachtig landgoed aan de rand van Arnhem .

Naast mij was er nog 1 deelnemer, dus persoonlijke tips gekregen. Ik weet nu o.a. hoe ik de belichting op de smartphone kan aanpassen , hoe ik het foto formaat kan aanpassen en hoe je kunt kiezen voor een lange belichtingstijd. Erg leuk, nu oefenen.

Het was een beetje mistig, dan is het extra sfeervol in het bos. En de herfstkleuren komen er nu hard aan, had vandaag, toen ik weer in Arnhem was, maar nu om te werken, het idee dat er al meer kleur was dan gisteren.

Prachtig boek: Tomas Bannerhed “Waar de vogels vlogen“

Over een 12 jarige jongen Klas (zo word ik ook regelmatig genoemd) , opgroeiend op een boerderij in Zweden in veengebied, niet makkelijk om er een bestaan op te bouwen. Zijn vader hoopt dat hij later het bedrijf overneemt, maar hij is meer geïnteresseerd in vogels, ze zijn zijn passie maar ook vlucht hij hierin uit de rauwe werkelijkheid van het leven met een psychisch zieke vader en zijn eigen angsten. Prachtig geschreven, boeiend van begin tot eind. Het was het debuut van de schrijver, won er de Augustprijs mee.

IJs is gestold water

En soms zie je het naast elkaar.

Kasteel Middachten in kersttooi

Sjacco, onze locale topbloemist, heeft het kasteel weer gedecoreerd. Na mijn werk in Arnhem even langs gereden. Het zag er weer prachtig uit. Helaas mocht je binnen geen foto’s maken. Maar met deze foto krijgen jullie toch een idee van de pracht en praal.

Kleine parelmoervlinder

Pas geboren

Onderweg naar huis op de fiets. Kalf was net geboren.

Achterstand wegwerken.

Ik krijg af en toe de vraag, waarom ik mijn weblog niet meer bijwerk. Te druk, met te veel dingen bezig, en een berichtje op Instagram of Twitter zetten, als ik ergens geweest ben of een leuke foto gemaakt heb, gaat veel sneller dan een blog maken .

Maar mijn weblog is ook een stukje extern geheugen. Soms denk ik: hier zijn we toch al eens eerder geweest, of heb ik dat boek niet al gelezen. Via mijn blog kan ik het dan heel makkelijk terug vinden. Dat lukt niet via Instagram .

Dus een inhaalslag. Ik wil nog een paar grote reisverslagen plaatsen van een paar jaar terug, dat wordt een hele klus. Ik ben daar toen niet aan toe gekomen omdat ik te veel foto’s gemaakt had en dan is selecteren al een boel werk. Maar leuk om toch een keer te doen. Reis- en wandel verslagen ga ik antedateren. Dat is voor mij zelf prettiger als ik iets terug moet zoeken. Dus als je geabonneerd bent op mijn weblog en op een gegeven moment een verslag van een paar jaar geleden ziet voorbij komen, dan weet je waar het aan ligt.

Ballonvaart boven Friesland

Door een bedrijf, waar ik klant ben, was ik uitgenodigd om mee te gaan op een ballonvaart. Daar zei ik natuurlijk geen nee op. Hoewel ik niet geheel vrij ben van hoogtevrees, leek me dit een geweldige ervaring. Dus gisteren op naar Joure, waar elk jaar de Friese ballonfeesten plaats vinden. Nou ja, elk jaar, Corona gooide roet in het eten, maar nu kon het weer. Tenminste, als het weer het toeliet. Er was wat onweer in het land, dus overleg van metereoloog met kapiteins van 19 uur en vervolgens ook nog 20 uur afwachten. Maar toen ging het los, de een na de andere ballon werd opgeblazen en ging de lucht in.

Vanuit Friesland met een bedrijf met Friesland in de naam belanden wij in de ballon “er gaat niets boven Groningen” . Een grote ballon, er konden 20 personen in de mand. Die mand ligt tijdens opblazen van ballon met hete lucht op zijn kant, als tegenwicht moesten er een aantal vrouwen in. Dit om te voorkomen, dat hij voortijdig opstijgt. Liggend op je rug met je hoofd naar de ballon toe, met je handen kon je je aan hengsels vast, met je voeten schrap zetten. Heel soepel kwam het gevaarte overeind. Nadat de andere passagiers ingestapt waren, stegen we op. En het was prachtig.

Na een rustige landing in een weiland tussen de koeienstront bij Bontebok hielpen we om de ballon weer op te vouwen en in het gereedstaande busje te laden, terug naar Joure. Een geweldige ervaring.

Hooien: het hele gezin doet mee

Onderweg op de fiets zie je meer dan vanuit de auto. Zoals dit gezin, wat ouderwets aan het hooien was. Iedereen hielp mee.

Boerenprotest

Momenteel overal in het land protest van boeren tegen de voorgenomen stikstofmaatregelen van de regering. Wegblokkades, op de snelweg rijden etc. Maar ook publieksvriendelijke acties, zoals bij ons in Epe.

De krentenboom bloeit.

Op een van onze woensdag wandelroutes passeren we deze krentenboom. Hij bloeit altijd maar even, maar dan is het zo mooi.

Hemelrijk van Chris de Stoop

Van de Vlaamse auteur Chris de Stoop las ik eerder “dit is mijn hof” , dat boek, over zij. Terugkeer naar de ouderlijke boerderij na de dood van zijn broer, greep me naar de keel.

Dit boek, Hemelrijk, vertelt over de Corona pandemie , en wat er gebeurde in de verpleeg- en verzorgingshuizen, in België net als in ons land. Chris was jaren mantelzorger voor zijn moeder, zij overleed net op tijd. Centraal staat het verhaal van de man,die Sinterklaas speelde in het tehuis het Hemelrijk, waarna daar Corona uitbrak. Hij werd als bron gezien, een superspreader, maar dat was achteraf helemaal niet zo zeker. Vanuit mijn werk en het nieuws herken ik veel. En wat ben ik blij dat mijn moeder ruim een jaar voor Corona uitbrak overleed, thuis, in eigen bed, het laatste jaar omringd door lieve mensen.