Vogelen en zeilen op het wad

Toen ik laatst met de vogelwerkgroep op Texel was, vertelde iemand enthousiast over de vogelreis/waddencruise, die hij een paar gemaakt had met de zeiltjalk Confiance. Ik houd van de wadden, en vogelen, maar ben wel snel zeeziek. Hij was echter zo enthousiast, dat ik besloot me op te geven. Dan maar primatour mee. Giny, altijd overal voor in, wou wel mee.

Op maandagavond 12 September gingen we aan boord in Lauwersoog en maakten kennis met de groep en de bemanning. Ik sliep met Giny in een hut. Krap, maar goed te doen. Wel erg warm ‘s nachts,want de enige frisse lucht kwam door een patrijspoort. De volgende dag door de sluis en onder zeil naar Rottummeroog. Daar mochten we van boord ,maar eerst wachten tot het water laag genoeg was, en dat duurde extra lang omdat het water 1 m hoger was opgestuwd dan normaal. Regelmatig zeehonden te zien. Qua vogels vond ik het tegenvallen.

Om 18 uur gingen we van boord, samen met de passagiers van een ander schip, er mochten 30 mensen op excursie op het eiland. Omdat we pas om 18 uur van boord konden, en het al weer vroeger donker wordt, hadden we niet zoveel tijd. De ondergrond was nog erg nat, het was dus vrij zwaar lopen, al is het niet te vergelijken met echt wadlopen. Op het eiland werden we opgewacht door een vrijwilliger van Staatsbosbeheer , die daar als vogelwachter verbleef, en maakten met hem een rondje over het eiland. Weinig levende vogels gezien, die fourageren verderop met laag water, wel veel dode vogels, de vogelgriep is echt een drama.

Bij invallend duister terug naar de boot, daar aten we ons toetje ( het eten aan boord was uitstekend) en gingen we weer de kooi in. Toen we er in lagen, gingen ze met hoog water nog een stukje varen, zodat we op een rustige plek lagen, in de beschutting van Rottumerplaat.

Giny en ik waren weer de eersten, die opstonden. En wat was het genieten van de zonsopgang op het wad, de vogelgeluiden, met een kop koffie erbij. Het mooiste stuk van de tocht.

Steenlopers

Goudplevieren

Lepelaars

Grote zilverreiger

Kleine zilverreiger

Putter

Weer wachten op hoog water ( heb me nooit zo gerealiseerd, dat zeilen op het wad en droogvallen ook veel uit wachten bestaat) , daarna voeren we naar Schiermonnikoog. Om 15 uur konden we van boord. Onze 2 gidsen namen wie dat wou mee richting Westerplas. Onderweg veel goudplevieren , op de plas veel lepelaars en kleine, en ook wat grote zilverreigers. Iedereen ging steeds meer zijn eigen gang, ik ben in het dorp een ijsje gaan eten. Sommigen bleken ook niet verder te zijn gekomen dan het terras bij de haven, er waren maar een paar echte vogelaars mee, maar ook de gidsen stonden ‘s ochtends niet vroeg op.

Nog even een drankje op de kade bij de boot, ( mooi uitzicht op zonsondergang) en toen binnen eten. Na een soort pubquiz met vogelweetjes, die ik tot mijn verbazing won (zegt wel iets over het kennisniveau van de groep) naar bed.

Donderdagochtend met Giny voor het ontbijt gewandeld en na het ontbijt weer, even naar de andere kant van het eiland, en langs beide vuurtorens. Ik merk dat ik steeds sneller last krijg van mijn rechter knie (helaas wat artrose), dus tempo aanpassen (helaas voor Giny) en lange wandelingen wordt ook een probleem. Maar dit ging nog wel. Koffie op terras en weer aan boord. Lunchen aan boord, vertrokken later dan gepland. Daardoor na onder zeil naar Lauwersoog te zijn gevaren nog maar tijd voor klein rondje op Lauwersmeer. Wel nog zeearend gezien. Weer sloeg ook om, regenachtig.

Zou ik weer zo’n reis maken: nee. Te veel aan boord, ook te weinig vogels gezien, en heb betere gidsen meegemaakt. Heb ik een paar mooie dagen meegemaakt: ja dat wel. En ben nu ook echt op Rottummeroog geweest, was er wel een keer naar toe gelopen (1e keer wadlopen), mochten toen alleen over het strand .Maar een volgende keer liever paar dagen naar Texel, excursie met Klaas de Jong en zelf met de fiets naar mooie plekjes.