Kunst biënnale in de Heilige Driehoek in Oosterhout



Zaterdag 7 augustus 2021 ben ik met Tonny en Nera naar de 2e Biënnale ” Kunst in De Heilige Driehoek” in Oosterhout geweest. Er zijn daar 3 nog actieve kloosters Sint Paulusabdij, Sint Catharinadal en Onze Lieve Vrouwe Abdij, omgeven door landerijen en tuinen. Maar er is sprake van enorme vergrijzing en daling van het aantal monniken en nonnen. Projectontwikkelaars staan te popelen om hier te gaan bouwen. In 2000 is daarom Stichting De Heilige Driehoek opgericht. De stichting zet zich in om het gebied met zijn bijzondere karakter te bewaren, maar wil deze ook versterken en toekomst geven. Een van de initiatieven is om 2 jaarlijks een bijzondere kunsttentoonstelling in dit gebied te organiseren. 2020 zou de tweede keer zijn, maar in verband met corona kon dat helaas niet doorgaan. Dit jaar gelukkig wel. En het thema was wel heel passend, vorige keer Geloof, deze keer Hoop. Op de site van de stichting Kunst in de Heilige Driehoek kun je heel veel informatie vinden, neem daar vooral ook een kijkje. En mocht je tijd hebben: het is nog tot 15 augustus en zeer de moeite waard.
Curatoren zijn Hendrik Driessen (voormalig directeur van museum de Pont in Tilburg) en Rebecca Nelemans (kunsthistorica, schrijver en tentoonstellingsmaker) . Het thema was vanaf het begin al HOOP, maar dit heeft door corona wel een heel actuele lading gekregen. Zoals op de site staat: Hoop hebben houdt in dat je niet bij de pakken gaat neerzitten, dat je actie onderneemt om de situatie waarin je verkeert te verbeteren, om dat wat mist concreet te maken. Hoop is verbonden met verwachting, droom en verbeelding, maar ook met wanhoop en vrees.
In deze expositie vind je dit allemaal terug. En dat terwijl je loopt door de tuinen en velden bij de kloosters, en ook binnen een kijkje mag nemen. Alleen de Onze Lieve Vrouwe Abdij was gesloten in verband met een verbouwing, maar daar mochten we wel door de tuin lopen. Het was een dag vol indrukken, we werden er blij van en soms juist bedroefd en beklemd, het leidde tot goede gesprekken. Maar er was ook ruimte om te genieten van koffie met appeltaart in een prachtige ruimte, en een lichte lunch met glas kloosterwijn bij de bloementuin op het terras. Hulde ook aan de vele en allemaal even vriendelijke vrijwilligers. Als ik dichterbij zou wonen, zou ik nog een dag gaan.































Een heleboel foto’s, maar er waren nog veel meer kuntswerken, waaronder diverse video installaties. Erg de moeite waard, ben er een paar dagen later nog steeds vol van.