Rusland in de winter, deel 5: Sint-Petersburg
Maart van dit jaar ben ik naar Moskou, Sint-Petersburg en een aantal andere plaatsen geweest. Inmiddels zijn we al weer een half jaar verder, hoog tijd dat ik ook het laatste stuk van mijn blog over deze reis afrond. Het deel over mijn verblijf in Sint-Petersburg.
Sint-Petersburg is gesticht door Peter de Grote, de tsaar, die zijn blik op het Westen richtte. Hij was in 1697 de eerste tsaar, die naar het buitenland vertrok, onder andere naar Nederland, waar hij zich liet onderrichten in scheepsbouw. Hij voerde in Rusland allerlei moderniseringen door. Zijn grote wens was om een noordelijke havenstad te hebben met vrije toegang tot de Oostzee. In 1703 veroverde hij een Zweedse vesting aan de monding van de Neva, en stichtte hier Sint-Petersburg. Bij de bouw van deze stad zijn echter veel werklieden omgekomen, het natte en drassige gebied was eigenlijk niet geschikt voor de aanleg van een stad. Er zijn dan ook veel dwangarbeiders bij omgekomen. Beroemde Europese architecten werden aangetrokken. Sint-Petersburg komt dan ook over als een heel Europese stad, met grachten, die aan Amsterdam doen denken. Heel anders dan Moskou.
Na het overlijden van Peter de Grote kwam zijn dochter Elisabeth aan de macht. Zij liet het Winterpaleis bouwen, waar nu museum de Hermitage in zit. Zij werd weer opgevolgd door Peter III. Hij werd na een half jaar van de troon gestoten om plaats te maken van zijn echtgenote Catharina de Grote, die een prachtige kunstcollectie aankocht. Dat is nu de basis voor het Hermitage museum. Hier heb ik de eerste dag een bezoek aan gebracht. Wat een indrukwekkend gebouw (een enorm groot paleis) en wat een enorme kunstcollectie. Ik heb lang niet alles gezien, dat kan ook niet, als je er 3-4 uur rond gedwaald hebt, zit je helemaal vol met indrukken.
Zoals je kunt zien, was het best wel druk, maar je kon toch alles goed bekijken. Natuurlijk ging ik naar de afdeling Nederlandse kunst. Veel mooie Rembrandts waren op dat moment in de dependance in Amsterdam te bewonderen. Er was echter nog genoeg over.
Het leuke van Sint Petersburg is, dat alles op loopafstand is. Wij kwamen ’s ochtends vroeg aan na een prima treinreis (reizen per nachttrein in Rusland is echt een aanrader), klein stukje met de bus naar ons hotel in het centrum. We zaten in een hotel vlak bij Gostini Dvor, een overdekte winkelgalerij bij de Nevski Prospect, de belangrijkste boulevard. Onze reisleidster had ons uitgebreid gewaarschuwd voor zakkenrollers. Ze adviseerde om contant geld mee te nemen, geen pinpas, en ook niet op straat te pinnen. Desondanks zijn een aantal van ons gerold op deze straat. Het is er druk, er zijn straatverkopers, je gaat een foto maken van een gebouw, en weg is je portemonnee. Zelfs uit een beenzak weten ze ongemerkt je creditcard te stelen. Door krachtdadig optreden van een van onze groep (geen oud militair, maar voormalig filiaalchef van een winkel) is deze persoon uiteindelijk alleen een creditcard kwijt geraakt, hij heeft zijn eigen portemonnee en ook de spullen van een ander terug weten te krijgen door 2x de dieven bij de kladden te nemen. Iemand anders merkte, dat men haar tas probeerde open te maken, en heeft ze verbaal ook van repliek gediend. Pas dus op in Sint Petersburg, we waren nog maar net bij hotel vandaan en toen was de eerste al gerold.
De stad ligt aan de rivier de Neva, welke bevroren was. Je kon er op lopen. Omdat het was begonnen te dooien werd er wel op diverse plaatsen toezicht gehouden. Ook gaan er ijsbrekers doorheen, dus niet over gestoken, maar wel overheen gelopen. Op de 2e dag sneeuwde het. Ik heb deze dag een bezoek gebracht aan Petrus- en Paulusvesting aan de overkant van de rivier. Dit is het oudste bouwwerk van de stad, nog helemaal intact, met binnen in de vesting een barokke kathedraal met oogverblindend interieur.
Ik vond het een kille kerk. Het is een museum, dus je moet betalen, de entreeprijs was behoorlijk. Had het ook kunnen overslaan. De kerk werd overigens goed bewaakt.
Ik bracht daarna een bezoek aan het museum van de politieke geschiedenis. Zeer de moeite waard, maar erg jammer dat ik geen Russisch spreek of lees, ondanks de uitstekende Engelstalige audiotour. Dit gebouw was het hoofdkantoor van de bolsjewieken, je vindt er onder andere Lenins kantoor.
Vlak bij is ook het allereerste woonhuis van de stad (huisje van Peter de Grote) en ligt de Aurora, het schip waar de matrozen in 1917 als eersten de rode vlag hesen, wat later tot zinken is gebracht bij een bombardement, maar weer omhoog gehaald en gerepareerd.
Ik liep over de brug weer naar de andere kant van de rivier over het Marsveld, langs de eeuwige vlam. Hier niet het ceremonieel, wat ik in Moskou zag.
Daarna bezocht ik de Verlossingskerk op het Bloed. Op deze plek is tsaar Alexander II bij een aanslag op het leven gekomen, later heeft men op de plek van de moord een kerk gebouwd als monument voor de tsaar. Van buiten en van binnen is de kerk oogverblindend. Maar mooi? Ik prefereer de oude romaanse sobere kerken. Indrukwekkend is het wel.
Als je in Rusland bent, is het leuk om ook een avond naar het theater te gaan. Er is veel keus uit concerten, opera, en ballet. Je kunt vooraf kaartjes boeken via internet, ik ging naar het beroemde Mariinski theater, prima engelstalige site. Boek geen kaartjes via buro, die doen dan alsof ze aanbiedingen hebben. De kaartjes zijn dan duurder dan rechtstreeks via theater. Ik denk dat je als je kans ziet via Russen te boeken, het waarschijnlijk wel goedkoper kan. Nu was de prijs voor een kaartje voor ballet vergelijkbaar met Stopera in Amsterdam. Ik had gekozen voor goede plek, er waren goedkopere plaatsen, maar wou het ook goed kunnen zien.
We gingen met 3 personen van onze groep. Hadden speciaal ook wat nettere kleren en schoenen mee genomen. Er waren naast prachtig geklede dames (die vaak de schoenen met hakken mee genomen hadden in een boodschappentas) ook wat simpeler geklede lieden, dus we vielen niet volledig uit de toon. In de pauze stokbroodje met kaviaar, en bubbelwijn, dat moest ik toch ook een keer meemaken.
De voorstelling was een gala ter ere van Marius Pepita, een choreograaf, welke hier gewerkt heeft. Er werden een aantal balletten opgevoerd, deels klassiek, deels moderner. Mooi om te zien, waarbij ik vooral van de entourage genoot (ik prefereer moderne dans boven klassiek ballet) en een leuk gesprek had met mijn Russische buurvrouw.
Op de derde dag, dat ik in St Petersburg was, was het prachtig zonnig weer. Veel door de stad gelopen dus. Weer in mijn eentje op pad, en dan ’s avonds bij het hotel afspreken en met groepje ergens gaan eten. Goede formule voor mij. En in de loop van de dag kom je vaak reisgenoten tegen, en wissel je ervaringen en tips uit.
De Kazan kathedraal aan de Nevski Prospect doet denken aan de Sint Pieter met zijn zuilengalerij. Het is een orthodoxe kathedraal vol iconen en biddende mensen. Geen foto’s binnen maken dus. Aan de andere kant van de straat ligt de prachtige boekwinkel Dom Knigi in Style Modern (de russische variant op art deco). Pas op, want op dit kruispunt zijn zakkenrollers, iedereen gaat hier foto’s maken en dan let je niet op.
Je ziet in St. Petersburg veel prachtig gerestaureerde gebouwen in deze stijl, waaronder een prachtige delicatessenzaak verderop aan de Nevksi prospect (je kunt er heerlijk koffie drinken, wat ik later op de dag dan ook deed) en een schitterend zeer luxe warenhuis, waar ik als echte Hollandse ging “kijken, kijken en niet kopen”.
Als je de Nevski Prospect uit loopt, kom je bij de admiraliteit met gouden spits. De Isaäks kathedraal met gouden koepel is hier vlak bij. Bij helder weer is het de moeite waard om naar boven te klimmen (262 traptreden) , je hebt een prachtig uitzicht over de stad.
Het is een enorme klus geweest om deze kerk in dit moerasgebied te bouwen. Vooral omdat de kerk vrijwel geheel uit marmer en graniet bestaat. Voordat ze konden starten met bouwen, zijn er 24.000 boomstammen de grond in geslagen. Het interieur is prachtig met veel halfedelstenen en fresco’s en een gebrandschilderd raam met Christus figuur.
Ook deze dag bezocht ik een museum, want ik wou natuurlijk het schilderij de Wolgaslepers van Ilja Repin nog een keer zien. Ze noemen het wel de Russische nachtwacht. Ik zag het bij exposities in Groningen en Assen. Nu dus in het Russisch Museum. Dit museum is een echte aanrader, het is veel rustiger dan de Hermitage, wel ook heel groot, en er hangt prachtig werk van Russische kunstenaars.
Op onze laatste dag nog met een paar mensen een bezoek gebracht aan een klein museum vol met voorwerpen uit de Soviet tijd. Nostalgie voor de Russen denk ik . Lekker wezen koffie drinken en een zeer uitgebreide lunch met de hele groep als afscheid. Daarna was het tijd om naar het vliegveld te gaan, terug naar Nederland. Vol indrukken. Een bijzondere reis.
Voor eerdere verslagen kijk op
Het heet de Wolgaslepers, dus de Wolga
Heel boeiende blog! Vooral dat je daarde Nachtwacht van Rusland hebt mogen aanschouwen, mijn favoriete schilderij. Ik was op zoek naar welke rivier Ilya Rebin op dit schilderij heeft afgebeeld, ik dacht misschien de Neva. Ben er helaas nog niet achter gekomen.