Paddenstoelenwandeling bij Staverden

Vandaag was echt een dag om er op uit te gaan om paddenstoelen te fotograferen.  Bijvoorbeeld bij kasteel Staverden op de Veluwe.  ’s Middags was er een paddenstoelenwandeling, begeleid door Frans Duhrmeijer , educatief boswachter bij het Gelders Landschap (zijn laatste, hij gaat met pensioen). Wij gaven er echter de voorkeur aan om niet met een grote groep te lopen, maar zelf rond te struinen.  Dat we nu niet weten, hoe de bijzondere oranje paddenstoel heet, die we zagen: dat hindert niet. Misschien komen we er nog achter, al hebben we de foto’s voor vertrek al aan diverse gidsen en boswachters laten zien,die het aan de hand van de foto ook niet wisten.

Met Tonny en Dini liep ik de blauwe paaltjes wandeling met een klein stukje extra.  Het weer viel mee: na 10 uur hield het op met regenen, wij hebben het daarna op een klein buitje na droog gehouden. We probeerden  de herfst vast te leggen  in foto’s, waarvan ik jullie een selectie laat zien. En als kers op de taart zagen we ook nog eens een roedel edelherten een weiland oversteken. Helaas lukte het niet, die te fotograferen, te ver weg en er zaten takken in de weg, dus scherp stellen lukte niet. In het kasteel zagen we later wel prachtige foto’s van de edelherten in dit gebied, de fotografe werkt echter vanuit een schuilhut en heeft uren geduld.  Dat gaat mij dus niet lukken 🙂

De beuken zijn nog groen, de bodem is bezaaid met goudkleurig blad van vorig jaar. De Amerikaanse eiken hebben hun blad al laten vallen, die staan echter niet in dit bos. Wel gewone eiken, die beginnen te kleuren. Af en toe treffen we op eikenblad een galappeltje aan. Deze ontstaan rond eieren, die een galwesp in het blad legt.

Boomstammen zijn ook het aanzien waard. Let eens op de korstmossen, of op de sporen, die insecten in dood hout achterlaten.

Er waren veel paddenstoelen te zien, o.a. in de vorm van geweitjes (geweizwammetjes), of in de vorm van een penis in erectie, de stinkzwam (de latijnse naam is phallus impudicus, ofwel onbeschaamde penis)

De grote stinkzwam barst uit zijn duivelsei en groeit dan in een paar uur uit tot een schacht met een olijfgroene hoed. Die hoed bestaat uit een stroperig goedje, wat een lijklucht afscheidt. Hier komen insecten op af, die de hoed schoon likken en hierbij sporen meenemen met hun poten. Als de hoed schoon is, komt er een honingraatachtige structuur tevoorschijn.

De inktzwam vind je vooral in weilanden. Porseleinzwammen zijn een soort, die ik ook kan onderscheiden. Ze groeien op hout, zijn prachtig wit van kleur en bedekt met een slijmerige laag. Het zijn plaatjeszwammen, dus met lamellen aan de onderkant.

Op een bepaalde plek zagen we heel veel koraalzwammen. Ik zag er nog nooit zo veel bij elkaar.

De gele aardappelbovist is een soort, die algemeen voorkomt in het bos. Bij bovisten zitten de sporen aan de binnenkant, die vrijkomen, als de paddenstoel open barst.

De amethistzwam is gemakkelijk te herkennen, omdat hij de kleur van rode kool heeft. Hij wordt dan ook wel rode koolzwam genoemd. Hij hoort tot de fopzwammen, dat zijn plaatjeszwammen zonder manchet bovenaan de steel.

De meeste paddenstoelen ken ik niet bij name. Ook voor kenners is het nog moeilijk. Om te beginnen moet je opletten, of de paddenstoel buisjes of plaatjes aan de onderkant heeft, of dat het een ander soort is. Verder goed kijken, naar waar hij staat, bijv. onder wat voor boom, of op wat voor soort hout.

Maar ach, wat doet het er ook toe, hoe ze heten. Gewoon van genieten, bijvoorbeeld van deze knaloranje, vrij grote paddenstoel, welke wij op een boomstam ontdekten. Ik heb mij via lezers van dit blog laten vertellen, dat het de grote oranje bekerzwam is.

Als jullie ook willen gaan wandelen op landgoed Staverden, klik dan hier voor meer informatie. Na afloop is het een aanrader om te genieten van koffie met walnotentaart in de oranjerie, of op het terras. Of je kunt natuurlijk ook gaan eten in de brasserie.